Συνέντευξη στους ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΛΟΓΩ ΤΕΧΝΩΝ

Κουβεντιάζοντας με την Μαριλίτα Χατζημποντόζη – Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών

Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών 2

5-6 λεπτά

---

Ρωτάει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Σήμερα στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών φιλοξενούμε την εκπαιδευτικό και συγγραφέα παιδικής λογοτεχνίας Μαριλίτα Χατζημποντόζη.
Συνέντευξη
Καλησπέρα σας κυρία Χατζημποντόζη και σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε.
Πριν λίγο καιρό, κυκλοφόρησε το τελευταίο σας παιδικό βιβλίο από τις εκδόσεις Ψυχογιός με τίτλο «Μου αρέσω» που απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής ηλικίας. Πώς προέκυψε η συγγραφή της συγκεκριμένης ιστορίας;
Μ.Χ.: Προέκυψε από την επιθυμία μου να υπάρχει ένα βιβλίο για παιδιά που να τιτλοφορείται: ΜΟΥ ΑΡΕΣΩ! Εννοώ ότι ήθελα να αφηγηθώ την ιστορία ενός ήρωα που ίσως δεν είναι γεννημένος να πρωταγωνιστεί, αλλά που είναι γεμάτος αρετές και ικανότητες δικές του,  μοναδικές και σπουδαίες, όπως ο κάθε πολύτιμος εαυτός μας.

Έχετε γράψει αρκετά βιβλία για παιδιά μικρής ηλικίας. Υπάρχει η σκέψη να γράψετε βιβλία και για μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά;
Μ.Χ.: Το επόμενο βιβλίο από τις εκδόσεις Ψυχογιός που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο στάδιο της εικονογράφησης, ναι, θα είναι για λίγο μεγαλύτερα παιδιά!
Είναι τα παιδιά σας οι πρώτοι αναγνώστες των κειμένων σας πριν καταλήξουν στα χέρια του εκδότη; Σας δίνουν συμβουλές, σας κάνουν παρατηρήσεις στα γραπτά σας;
Μ.Χ.: Δείχνουν ενδιαφέρον για αυτά που γράφω, με ρωτούν, τα ρωτώ κι εγώ και έτσι η συγγραφή στο σπίτι μας δεν είναι τόσο μια μοναχική διαδικασία, αλλά πολλές φορές γίνεται και αντικείμενο διαλόγου. Βέβαια υπάρχουν και οι στιγμές εκείνες της βύθισης στον εσώτερο εαυτό μας, όπως μου αρέσει να λέω, για να προκύψει το αποτέλεσμα που χρειάζεται. Να ξέρετε πάντως πως δεν είναι τόσο εύκολο να γράφεις για μικρά παιδιά…
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένα καλό παιδικό βιβλίο;
Μ.Χ.: Πρωτοτυπία, ευφάνταστη πλοκή, ενδιαφέροντες ήρωες και μία γλώσσα που ρέει αβίαστα και απλά.
Τα παιδιά σήμερα ασχολούνται με το διαδίκτυο, τα  ηλεκτρονικά παιχνίδια και λιγότερο με την ανάγνωση βιβλίων. Τι πρέπει να κάνουμε για να τα φέρουμε πιο κοντά στο βιβλίο;
Μ.Χ.: Δεν νομίζω ότι μας συμφέρει να ανταγωνιστούμε την εικόνα που είναι από μόνη της πολύ δυνατή. Θέλω να πω πως δεν υπάρχει ζήτημα αντιπαράθεσης. Εμείς ας διαβάζουμε από μικρή ηλικία βιβλία και στα παιδιά και εμείς ως ενήλικες. Να υπάρχουν βιβλία σπίτι, να μας βλέπουν να διαβάζουμε! Το βιβλίο έχει μεγάλη ελκτική δύναμη, θα τα τραβήξει κοντά του. Επίσης να μην ανησυχούμε αν τα παιδιά δείχνουν αδιαφορία για την ανάγνωση βιβλίων, έχουν το δικαίωμα της επιλογής και ας μην ξεχνάμε πως πολλές φορές αυτή η αδιαφορία τους μπορεί να είναι και μία αντίδραση ή πρόκληση. Πιστεύω στη δύναμη του βιβλίου!
Πριν λίγο καιρό, κυκλοφόρησε το πρώτο σας βιβλίο ενηλίκων με τίτλο «Tango  στο φάρο», από τις εκδόσεις Δυάς. Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την λογοτεχνία ενηλίκων; Μιλήστε μας λίγο για το βιβλίο σας.
Μ.Χ.: Αγάπησα πολύ αυτό το νέο κειμενικό είδος. Μια ιστορία μυθοπλασίας για ενήλικες που συμπεριλαμβάνει και αρκετά ιστορικά στοιχεία, όπως την Κρήτη του 1900 ή την ίδρυση του τότε Βασιλικού Θεάτρου, έχει τις δικές της νόρμες και τις δικές της απαιτήσεις (και χρονικές και γλωσσικές και νοηματικές).
Πρόκειται για μία ιστορία που εξελίσσεται σε δύο διαφορετικούς χρόνους (ξεκινά από την Κρήτη του 1900 και φτάνει μέχρι την ακμή του τότε Βασιλικού θεάτρου) και από την άλλη είναι ένα ταξίδι κυριολεκτικό και μεταφορικό μέσω της βασικής του ηρωίδας  στις σύγχρονες ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις… Το αγάπησα πολύ, έκανε την καρδιά μου να χτυπάει έντονα κι ας με ξενύχτησε τόσο….
Αυτή την περίοδο σας βασανίζει γλυκά κάποιος ήρωας που περιμένει υπομονετικά να πάρει σάρκα και οστά;
Μ.Χ.: Έχω διάφορες σκέψεις στο μυαλό μου…. αλλά ναι, υπάρχει κάτι που γράφω αυτόν τον καιρό….
Έχετε χρόνο να διαβάσετε βιβλία; Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;  Ποια είναι τα αγαπημένα σας βιβλία;
Μ.Χ.: Ναι, βρίσκω χρόνο για διάβασμα μέσα σε όλα, τελευταία διάβασα τα εξαιρετικά: Το δέντρο των ψεμάτων (Φράνσις Χάρντινγκ), Το αγόρι στην κορυφή του βουνού (Τζον Μποιν), Νοτούρνο, Συνταγές για όνειρα (Isol).
Συγγραφέας γεννιέται κανείς ή γίνεται στη πορεία; (Διάβασμα, σεμινάρια δημιουργικής γραφής)
Μ.Χ.: Προσωπικά από αυτά που αναφέρατε ακολουθώ μόνο το πρώτο! Δεν ξέρω να σας απαντήσω σε αυτό το ερώτημα, ξέρω μόνο να σας πω πως δεν είναι εύκολο (κι ας φαντάζει καμιά φορά), χρειάζεται επιμονή, υπομονή και αγάπη για το αναγνωστικό κοινό στο οποίο απευθύνεσαι. Ναι, ξέρω ακούγεται παρωχημένη η χρήση της λέξης «αγάπη», μα δεν βρίσκω καταλληλότερη για το κίνητρο της συγγραφής.
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε την συνέντευξη, θα θέλατε να πείτε κάτι στους αναγνώστες του site μας;
Μ.Χ.:. Χαίρομαι που παρακολουθείτε κι εσείς προσωπικά τις εκδοτικές προτάσεις και είναι μια μεγάλη παρηγοριά που επικοινωνείτε τόσο όμορφα το παιδικό βιβλίο. Για τους αναγνώστες θα ήθελα να πω πως

  το καλυτερο βιβλιο ειναι ακομα αυτο που δεν διαβασαμε….

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για το χρόνο που μας διαθέσατε και να σας ευχηθώ καλή δημιουργική συνέχεια.
Μ.Χ.:. Σας ευχαριστώ πολύ!
Επεξεργασία εικόνας: Παναγιώτα Γκουτζουρέλα

Σύνδεσμος συνέντευξης