Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2019

Η συγγραφή είναι μια μορφή τέχνης . Αγαπώ τις άπειρες δυνατότητες των λέξεων να εκφράζουν νοήματα και συναισθήματα. Επιθύμια μου είναι να εμβαθύνω συνεχώς στην τέχνη της συγγραφής μέσα από διάφορα κειμενικά είδη. Η πλοκή των ιστοριών ,η επιλογή των χαρακτήρων ,οι περιπέτειές τους και η τελική έκβαση των γεγονότων με συναρπάζει. Βέβαια υπάρχει κάτι πάντα ανείπωτο ,κάτι που δεν μπορεί να περιγραφεί και να δοθεί με λέξεις. Αυτό στον προφορικό λόγο το δίνει η παύση. Στην γραφή το δίνει ο αναγνώστης με τις πολλαπλές του ερμηνείες. Είναι αυτό που κρύβεται ανάμεσα στις λέξεις. Άλλωστε υπάρχουν τόσες ερμηνείες ενός κειμένου ,όσοι και αναγνώστες. Αυτό για εμένα είναι μια μορφή ύψιστης ελευθερίας. Σαν την ανθρώπινη ανάσα. Όταν είχαν ρωτήσει τον Σεφέρη γιατί μας χρειάζεται η ποίηση ,εκείνος είχε απαντήσει:Είναι σαν την ανάσα μας και φανταστείτε τι θα γινόταν αν η ανάσα μας λιγόστευε... Αυτό είναι η λογοτεχνία γενικότερα. Η ελευθερία του πνεύματος πέρα και έξω από οποιαδήποτε περιφρούρησή της. Από την παιδική λογοτεχνία ,όπου μικροί ήρωες καταπιάνονται με μεγάλες περιπέτειες μέχρι την εφηβική και των ενηλίκων η συγγραφή είναι ένας διαρκής αγώνας με όχημα το σημασιολογικό και συναισθηματικό βάρος που κουβαλούν οι λέξεις της γλώσσας μας. Το δε αποτέλεσμα κρίνεται κι από κάτι τελευταίο ,όντως ανείπωτο,τη μαγεία που το κείμενο τελικά θα εκπέμπει... Σκέψεις μου...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δύο βιβλία που εξαντλήθηκαν και επανακυκλοφορούν σε μεγάλο σχήμα! Ιστορίες καθημερινής συμπεριφοράς από τώρα για να μην τρέχουμε μετά και δε...